MAURIZIO BIANCHI – Elegietroniche CD Out Now! (4iB020)

Maurizio Bianchi - Elegietroniche CD
Maurizio Bianchi - Elegietroniche CD (Back)

MB - Elegietroniche (Front)

MB - Elegietroniche (Inside)

MAURIZIO BIANCHI – Elegietroniche CD (4iB020):

1. Malinconia (10:46)
2. Dolore (9:23)
3. Afflizione (10:39)
4. Mestizia (7:34)
5. Tristezza (17:15)

Details:
– Digipack CD
– Limited Edition 200 Copies

PRICE (Includes Airmail Shipping from Singapore): USD17
To Purchase, Please Click Here:

Paypal Image Link


MAURIZIO BIANCHI – Elegietroniche

Elegietroniche displays the softer phase of MB’s long journey of musical experimentation with a focus on the spiritual themes of suffering and deliverance. This second chapter sees him moving away from the earlier stages of chaotic electronic incongruity into a religious and philosophical environment. The 5 tracks in this album revolve around a meditative soundscape of calming ambience, laden with distant church bells and choral chants layered heavily with the hum and drone of melancholy and desolation.


Reviews
Moeten we Maurizio Bianchi nog voorstellen?
Geen enkele industrial/noise collectie is compleet zonder werk uit het omvangrijke oeuvre (de inmiddels 60 jarige Bianchi heeft immers al een discografie bij elkaar geschreven die met gemak de 200 releases overschrijdt) van deze Italiaanse industrial pionier.
Als we de zwarte scene even in de breedte bekijken (het noise en industrial genre is immers een van de zijtakken), kunnen we zonder te veralgemenen toch wel stellen dat mensen met een wereld- en toekomstvisie die doorgaans donkerder is dan de gemiddelde buitenstaander zich hier makkelijker tot aangetrokken voelen. Het is een huizenhoog cliché, maar zoals in ieder cliché schuilt er een kern van waarheid in.
Laat ons even focussen op deze zwarte gedachten, het gegeven lijden of eender welk verdriet. Issues die in deze tijd van de “vind-ik-leuk-Facebook-generatie” liever verborgen worden gehouden dan ze onder ogen te zien.
Bianchi moet voor het maken van deze Elegietroniche met dezelfde gedachte gespeeld hebben, want hij toont hiermee aan dat hij tot meer in staat is dan enkel het teisteren der oren middels snoeiharde noise.
Hij draagt Elegietroniche op aan alle treurende mensen die wachten op verlossing uit hun lijden. Tracktitels als ‘Malinconia’, ‘Dolore’, ‘Afflizione’, ‘Mestizia’ en ‘Tristezza’ liegen er niet om, en je moet er niets eens je Italiaans woordenboek bijnemen om af te kunnen leiden dat weemoed, pijn en verdriet hier een klein uur lang de scepter zwaaien.
Net zoals in het hoofd van een geteisterd persoon weten de vijf nummers een neerwaartse spiraal te creëren, gebaseerd op 1 steeds wederkerende soundscape, zodoende zijn de nummers eigenlijk te beluisteren als één groot geheel, en is de indeling in afzonderlijke tracks eerder een kwestie van overzichtelijkheid. (Het thema is al zwaarmoedig genoeg, één lange track van 55 minuten zou het tot een wel heel zware dobber maken). De meditatieve soundscape zorgt tevens als hint van troost voor een kalmerend sfeertje, en kan je in de verte (bewerkte) kerkklokken en koorgezangen ontwaren, maar de zwaar gelaagdheid en de niets ontziende dreun van melancholie en verlatenheid verdwijnen nooit of te nimmer naar de achtergrond. De neerwaartse spiraal die Bianchi uit de mouw schudt duwt je gewoonweg nog verder de dieperik in. (Wat ook weer het geval is in de werkelijkheid betreffende negatieve gedachten, aangezien deze negativiteit verder kanaliseren, let’s face it).
Brengt Elegietroniche dus troost, hoor ik u al afvragen? Een vraag waar we niet positief op kunnen antwoorden, want bepaald vrolijk word je hier alvast niet van. Maar wel schuift Bianchi een spiegel voor, en kom je oog in oog te staan met het lijden. Is het immers niet belangrijker de waarheid onder ogen te zien, in plaats van er voor weg te vluchten?
(Review by Dimi Brands from Dark Entries: http://www.darkentries.be/nl/cd-s/maurizio-bianchi-elegietroniche/)


Признаться, ко многим ранним работам итальянца Маурицио Бьянки у меня отношение, как к пресловутой классике – круто, что они были записаны и оказали неоспоримое влияние на развитие индустриальной и шумовой музыки, но вот только переслушивать их регулярно тянет не часто. В начале творческого пути этот музыкант, далекий от принципов гуманной музыки, с помощью минимального набора оборудования создавал композиции, исследующие физиологические и неврологические процессы, обеспечивающие работоспособность такого механизма, как «человек». Чуть позже Бьянки воспылал интересом не к «механике» организма, а к тому, что незримо наполняет его – к душе. Открыв для себя религию, пройдя через осмысление прошлых работ, творческие искания и циклы «ухожу из музыки – возвращаюсь», Маурицио создает теперь больше эмбиентную музыку, в которой находят отражения такие состояния, как меланхолия, грусть, отрешение от мира и более теологические вопросы, вроде поиска веры. Выпущенный сингапурским лейблом «4iB Records» альбом «Elegietroniche» никак не датирован самим автором, но, судя по саунду и настроению, это недавно созданный материал. Здесь музыку итальянца уже проще всего сравнить с гипотетическим Морем шума. Представьте себе: на его бесконечной поверхности еще плавают, образуя затейливые конгломераты, мельчайшие звуковые молекулы, «одноклеточные организмы нойза», рожденные в недрах синтезаторов и прочих электронных девайсов во время одного из безумных шумовых штормов и безжалостно выброшенные за ненадобностью. Но стоит немного спуститься на глубину – и здесь царит мерно гудящее спокойствие, неописуемые пласты звука образуют подводные течения, подчиненные каким-то странным физическим законам. И чем глубже вы погружаетесь в эту звуковую бездну, тем тише и темнее становится вокруг, только гипотетическая «нехватка кислорода» вынуждает вас мозг штурмовать психоделические границы и очаги мистических переживаний приливной волной адреналина и прочих гормонов, отправляя вас в последний миг угасающего сознания на поиски…Бога?

Вслед изумительно-грустным треками «Elegietroniche» финальная композиция этого альбома, «Tristezza», разрождается волнующей и загадочной ораторией, в которой все сложные, неописуемые шумы и статические циклы гула сливаются в некое подобие церковной музыки, с воображаемым хором и тенями обступающих вас ангелов. Настоящий катарсис. Бьянки может быть и безжалостен к вашему слуху, но здесь из безраздельно-меланхоличен, и именно в этом состоянии он легко находит пути к экзистенциальному прозрению. Альбом одновременно и наполнен эмоциональным напряжением, и, в то же время, очень красив (насколько можно добиться красоты у «неживых», весьма абстрактных элементов, из которых он состоит), он приковывает к себе ваше внимание и ведет за собой, в глубину. Медленно, но неотвратимо, до тех пор, пока преодоление бездны не обернется вознесением на небеса.
(Review by Dark Room Rituals: https://darkroomrituals.wordpress.com/2016/06/18/maurizio-bianchi-%E2%80%8E-elegietroniche/)


Please direct all enquiries to:

4iB Records
PO Box 206
Singapore 914007
email: gerald@4ibrecords.com
www.4ibrecords.com

One thought on “MAURIZIO BIANCHI – Elegietroniche CD Out Now! (4iB020)

  1. Pingback: 4iB RECORDS RELEASES | 4iB Records | For intrinsic Beliefs

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

%d bloggers like this: